Dönüşüm kişilikte bir değişimdir, daha çok farkındalığa, daha çok mevcudiyete (isterseniz buna mana veya kariz­ma diyebilirsiniz), daha çok enerjiye doğru doğru genel bir kayıştır. Donuk olan şeffaflaşır, şeffaf olan ışıldamaya başlar, ışıldayan ışımaya başlar, ışıyan ışın yaymaya başlar ve ışın yayan ise birden alevlenir.

Damlayan bir dereye dönüşür, dere bir ırmak olur ve ırmak görkemle denize dökülür. Dönüşüm deneyimleri zirve deneyimlerdir, mistik deneyimlerdir. Kalıcı olan deneyimler.
Hem katarsis hem bütünleşme olmadıkça hiç bir dönüşüm olmaz.

Bütünleşme bir seansın veya bir dizi seansın sonucu olabilir. Hedef de olabilir. Ortaya konulan şikayet kayıpla, ıska lamayla, özlemekle, istemekle, ihtiyaç duymakla ilgiliyse, yas tutmakla ilgiliyse o zaman hedef bütünleşmedir. Hayatımın anlamı nedir? Babam öldüğünden beri yalnızlık çekiyorum. Artık özgüven hissetmiyorum. Eksik old­uğumu hissediyorum. Bu dünyada kendimi yuvamda hissetmiyorum.

Danışan kişi kararsız olduğunda, bütünleşme terapötik bir zorunluluk da olabilir. Ruhsal kişiler dünyasal ihtiyaçları ve arzuları konusunda kararsızdırlar, asil insanlar değersiz yanlarını bastırırlar, ünlüler unutulmaktan korkar (ve bunu diler), kontrol manyakları kendiliğindenliğin son kalıntılarını bile çıkartıp atmak isterler.